ولی به نظرم یکی از دلایل مهمی که ارتباطش با صنایع خیلی کم هست همینه چون به جای این که یک روند کارا از لحاظ مختلف و مطابق با صنعت موجود اون رو ببینیم و بر همین اصل عمل کنیم،به چشم یک رشته دکوراتیو که همش سعش به اینه که با هر ابزاری فقط محصول را زیبا کنه و عوامل خیلی مهم تر و پایه ای را در عمل به کار کنار بگذاره و همان طور که میبینید تمامی موسسات و اکادمی هایی که به نوعی تبلیغ این رشته رو برای اموزش می کنند فقط در همین راستا اموزش میدند و نه فقط اینها بلکه بسیاری از دانشگاههای ما این گونه اند ما در عمل فقط یاد گرفتیم که محصولات را زیبا کنیم و بدتر از همه این که بسیاری از رشته ها میتونند این اموزش های به اصطلاح تخصصی ما را به راحتی اموزش ببینند چون کلشو در نظر بگیرین غیر از پرزانته کردن چیز دیگه ای رو در اونها پیدا نمی کنید! حالا خودتون قضاوت کننین منظورم از مهندسی بیشتر تاکیید روی روندی اصولی و برنامه ریزی شده و کامل است نه یک روند شهودی و هنری که یک هنرمند در یک فضایی که برای خودش به وجود میاره اقدام به تولید اثرش میکنه...

این اختلاف نظرها همون بحث قدیمی بین ویلیام موریس و کارخونه های تازه صنعتی شده هستند...همون جدال همیشگی بین عقل و احساس...هیچ کدوم قرار نیست پیروز بشن...

مسئله پیروزی نیست منظورم اینه که اموزش باید مطابق با شرایط موجود باشه و مفید وکارا.همان طور که خودتون اشاره کردین در طول تاریخ این رشته روند های متفاوتی طی شده که الان شده این.(منظورم نگرش های جدید دیزاین هست) ولی به هر حال همان طور گفتم بهتره که هر چیزی کارا باشد خصوصا اموزش و... ورشته ما بسیار مهم و اساسی است اگر به فلسفه وجودیش و میزان ارتباط و تأثیرگذاری این رشته با بسیاری از تخصص ها توجه شود ولی چون چنین مطابقتی وجود ندارد وضع بدین گونه است...!

درسته...