اتاق گفتگو
دسته بندی موضوعی
● تمام گفتگوها  ● کنکور کارشناسی طراحی صنعتی
● کنکور کارشناسی ارشد طراحی صنعتی ● المپیاد طراحی صنعتی
● اخبار فوری ● دانشگاه های ایران
● دانشگاه های جهان ● لینک ها و مطالب جالب
● پیشنهاد، انتقاد، مسائل مربوط به سایت ● گپ دوستانه و شخصی
● درخواست کمک و نیازمندی ها ● بدون دسته بندی
برای مشارکت در گفتگوها وارد شوید / ثبت نام کنید
   می پسندم 0
نمی پسندم 0
سلام به همگی..
طراحان صنعت نمی تونند در آزمون مهندسی شرکت کنند ! نه؟؟
سایت سنجش قسمت"چرا مهندسی حرفه ای لازم است؟" رو که می خونم به نظر می یاد بیشتر از هر رشته ای طراحی صنعتی رو توضیح داده
ولی بعد که"چه کسی می تواند مهندس حرفه ای بشود؟" را که خوندم متوجه شدم با فرض داشتن 4 سال سابقه کار ما نمی تونیمچون کارشناسی طراحی صنعتی مهندسی نیست..
آسیه بسکابادی:
01:49   |   1390/5/8  
سلام
من با آقای حکیمی موافقم.......
هرچند که هنوز نمی دونم این سرشاخه کیه(موافقم به دلیله نقص های موجود)
اما امیدوارم که هرچه زودتر رشتمون تبدیل به مهندسی بشه...
آخه ما داریم جایی زندگی می کنیم که مردمش تو صنعت فقط جماعته مهندسو قبول دارن و طراحان هنوز جایگاه اصلی خودشان را پیدا نکردن.
 
می پسندم 1
    
نمی پسندم 0
صالح برادران امینی:
07:24   |   1390/5/8  
با تشکر از آقای حکیمی و آقای شیخ پور و...
من چند مطلب رو باید اشاره کنم. اولا شخصا افتخار می کنم اگر روزی با طراحی واقعی و حل مفهومی یک مشکل حل نشده، بهم بگن طراح تا مهندس. قبل از قبول شدن در طراحی صنعتی هم همین حس رو داشتم که لقب طراح مخصوصا در فرهنگ های شرقی که طراحی بدل به ابزاری برای فروش بیشتر نشده و با پسوند هاش در بازار به عنوان مد ساز و... به کار نمی ره، برتر و والاتر از لقب مهندس هست. من خودم یکی از پایین ترین (از نظر رتبه قبولی) رشته های مهندسی رو خوندم چون علاقه داشتم به این گروه رشته و فلسفه کارش (مخلوط دیدگاه های مهندسی مکانیک و کشاورزی) (و البته رتبه و هزینه هاش اجازه تحصیلش رو بهم می داد) و هنوز هم رشته قبلی یعنی مهندسی ماشین های کشاورزی و کاری که طی 3 سال در صنعت نفت و گاز کردم رو دوست دارم. اما چند نکته که به نظرم می رسه رو می گم چون بحث واقعا مهمیه از نظر من:
دیدگاه مهندسی، دیدگاه تجزیه و تحلیل کننده است، دیدگاهی که کلیت را به جزءهای قابل فهم، قابل اندازه گیری و قابل تحلیل تبدیل کرده و با رویکردی سیستماتیک اقدام به بررسی، اندازه گیری، مقایسه و بهینه سازی آنها می کند. (حالا واقعا نمی دونم چقدر حرفم کامل و درسته اما دید خودمه) دیدگاه طراحی، دیدگاهی کل نگر، خلاقانه تر و آزاد تر است که مشابهتش با دیدگاه مهندسی (در تحصیلات حاضر در دنیا) استفاده از رویکرد سیستمی در بررسی کلی و یافتن راه حلی نه از جزء به کل (مانند مهندسی) بلکه از کل به جزء برای زمینه ای (کاربر، جامعه، فرهنگ، محیط زیست و...) است که در دیدگاه مهندسی فراموش شده و در آخرین مرحله توجه قرار داده شده است.
مزیت دیدگاه مهندسی، ساختار یافتن ذهن و تمرین مداوم و سخت ذهن برای یافتن بهترین راه در کمترین زمان و در عین حال با دقت کافی است، چون در تحصیلات تا سال های آخر که به بررسی مشکلات واقعی پرداخته شود مسائل عموما یک و تنها یک جواب صحیح دارند که باید با روش درست، راه حل به آنها منتهی شود و در غیر این صورت به کلی بی ارزش خواهد بود.
مزیت دیدگاه طراحی، تمرین ذهن برای خلاقیت و سفر ذهن و مهم تر از آن خود فرد در تمام زمینه ای است که طراحی برای آن صورت خواهد گرفت و منجر به راه حلی بهینه برای کاربر می شود. هر چند در ایران به دلایل مختلف فرهنگی و ضعف آموزشی، طراحی از طریق تجربه، رویکرد خروجی محور در تعامل با کاربر و محیط، و رویکرد های بهینه برای طراحی در محیط فرهنگی ایران شکل نگرفته اند ولی در صورت شکل گیری و استفاده می توانند برتری و مزیت بزرگی بر دیدگاه مهندسی در طراحی به حساب آیند.
از آنجا که در حرفه طراحی، زمینه گسترده بوده و راه حل ها یکتا نیست (حتی در طراحی مهندسی واقعی)، در نتیجه تفاوت هایی بین راه حل های ارائه شده برای مشکلی واحد پیش می آید. برتری ظاهری مهندسی در ذهن طراحان به همین دلیل است که در چنین شرایطی طراحان مهندسی، که با متغیر های قابل اندازه گیری و کمی کار می کنند، می توانند مزیت طرح خود را با عدد و رقم به کارفرما که در ایران معمولا مهندسی دیگر است بقبولاند. در صورتی که طراحی، برای این کارفرمایان، عملی سلیقه ای و سبک طلقی شده و مداخله و تغییر آن را برای خود جایز می دانند. (بحث گسترش مهندسی و ارزش یافتنش در ادامه آمده)
از نظر زبان شناسی فرهنگی - اجتماعی هم (که البته من هیچ سررشته ای ازش ندارم و فقط شنیده ها و دانسته های ناچیزم رو بیان می کنم) لقب مهندس به دلیل شرایط فرهنگی در 30 ساله اخیر در کشور ارزش یافته و در گذشته معمار، لقب بسیار بالاتری از مهندس شمرده می شده یا استاد کار (به صورت مختصر استاد). و با گسترش و اهمیت زاید الوصفی که به صورت هدایت شده از طرف کمتر حکومت پهلوی (با ورود مهندسان اروپایی و شروع عمران مهندسی در کشور) و مخصوصا حکومت اسلامی پس از انقلاب به این گروه رشته ها در کشور داده شد، لقب مهندس ارج و قرب یافت.
این مسئله در صورت تعریف صحیح مفاهیم، ارزش ها، اهداف، خروجی ها و به منصه ظهور رسیدن همه این موارد در عمل توسط طراحان صنعتی می تواند ارزشی بسیار بالاتر از لقب مهندس برای لقب طراح به وجود آورد و تابحال نیز این پتانسیل با شناخت نسل جوان از برتری رشته طراحی صنعتی (از نظر رتبه قبولی) در کنکور سراسری و علاقه زیاد جامعه جوان ایران (به دلیل خلاقیت و ملموس بودن خروجی ها) به این رشته، به وجود آمده است.
پس از بررسی طراحی صنعتی در مقایسه با مهندسی و سپس به عنوان نماد از نظر لغوی بهتر می دانم که توجه همه طراحان صنعتی و دوستداران آن را به این امر جلب کنم که شالوده اصلی طراحی صنعتی ایرانی (منظور سایت نیست، خود مفهوم است!)، هنوز شکل درستی نگرفته است و پیوند زدن این نهال کوچک به درختی هرچند تنومند و به بار نشسته، از گونه ای متفاوت، می تواند این نهال را از بین ببرد و حتی در صورت گرفتن این پیوند، رشد آتی آن را همواره تحت تأثیر قرار دهد.
رشته طراحی صنعتی با شاخه ها و زمینه ی فعالیت گسترده، در برخی طراحی ها نزدیکی بیشتری با مهندسی مکانیک (طراحی محصول و قالب)، مهندسی صنایع و مهندسی سیستم ها (طراحی خدمات)، مهندسی کامپیوتر - نرم افزار(طراحی محیط مجازی و واسطه های کاربری)، مدیریت و بازاریابی (طراحی استراتژی، طراحی برند، طراحی بازار)، معماری (معماری داخلی طراحی محیط (نمایشگاه و فروشگاه و...))، روان شناسی و علوم رفتاری (طراحی تجربه، طراحی احساس گرا و...)، فلسفه (طراحی انتقادی و طراحی کنش گر)، مد (طراحی لباس، طراحی پارچه، طراحی مد) ارگونومی و بهداشت محیط و ده ها رشته دیگر پیدا می کند. پیوند دادن نام طراح یا حرفه طراحی با این نام ها به دلیل ضعف پایه های سازمانی و صنفی رشته طراحی صنعتی، به نظر من می تواند بسیار به رشته ضربه بزند.
غیر از نظر های شخصی، بقیه مطلب را از طرف همه ی دوستانم در امیرکبیر می نویسم که در چهار دوره، برای تغییر دید مهندسان نسبت به طراحان تلاش کرده اند و سعی کرده اند هویت و تعاملات رشته های مهندسی را نسبت به طراحی تغییر دهند نه بالعکس.
خوش باشید
 
می پسندم 3
    
نمی پسندم 0
اردشیر حکیمی:
09:14   |   1390/5/8  
خانم boskabadi:
وقتی اسم یک نفر نوشته بشه، یک برداشت پیش میاد و وقتی {...} نوشته بشه، چندین برداشت. به هر حال این وب سایت، مال من نیست و قوانین خودش رو داره که بالطبع یا باید رعایت کرد و نوشت و یا ننوشت، که کاملاً هم معقوله.
ولی اگه خواستید بدونید به عنوان "سرشاخه"ی طراحی صنعتی، باید با کی صحبت کنید می تونید از معاونت آموزشی وزارت علوم، نام این استاد سالخورده و ارجمند که در حال حاضر هم متاسفانه بازنشسته شده اند را سوال نمایید. ایشون از اول راه اندازی این رشته در ایران تا زمان حاضر، سرشاخه ی ط ص هستند.
.
به هر حال، به نظر من یکی از راه حل ها اینه که یه انجمن صنفی مستقل از دانشگاه، و وابسته به وزارت صنایع تشکیل بشه تا بتونه به یه سری امور حقوقی و تدوین قراردادهای طراحی و دستمزدها، وجهه ی قانونی بده. من می دونم که جناب آقای "غنیمی فرد" که از اعضای اتاق بازرگانی هستند، و هرچند مسن و سالخورده به نظر می رسند ولی سخنرانی های پر انرژی شون معروفه و آشنایی و علاقه قابل توجهی نسبت به ط ص دارند می تونند امکانات و راهنمایی های ارزنده ای رو ارائه بدند. در هر صورت، این مشکل، مشکل لاینحلی نیست و اگه واقعا چند نفر پیگیر بشن، به نتایج خیلی خوبی میشه رسید؛ اگرهم که صحبت، صحبت گله و شکایت های روشنفکرانه نما و فرا فکنی باشه، که خوب قاعدتا چیزی تغییر نمی کنه.
ان الله لایغیر ما بقوم حتی یغیر ما بانفسهم
.
آقای امینی:
تشکر از مطلب مفیدتون؛ من به نظرم قضیه رو پیچیده کردم و یه خورده "عنوان" و "محتوا" ی رشته ط ص با هم مخلوط شد. ببینید، مثلا توی مدرک مهندسی برق نوشته میشه "کارشناسی مهندسی برق" ولی توی مدرک ط ص نوشته میشه "کارشناسی فنی طراحی صنعتی". تمام مهندسی ها، به نوعی داخلش "دیزاین" و محاسبات و اجرا و نظارت مربوط به "دیزاین" هست. عنوان "مهندسی" الزاما خلاقیت، و حتی زیبایی رو نفی نمیکنه؛ در واقع میشه اینطوری گفت که ط ص یه جور مهندسیه که مجال بیان احساسات هم در اون لحاظ شده؛ البته میشه اینطوری هم نگفت مقصود تبادل نظره برای پیدا کردن راه توسعه "با توجه به شرایط موجود".
 
می پسندم 1
    
نمی پسندم 0
لادن سلما سی:
13:39   |   1390/5/11  
ممنون آقای حکیمی از تحلیل خوب و همیشه جامع تون..
به نظر من هم مهم همین زبان مشترک جهت تبادل نظر هست که باید تقویت شه حالا هر عنوانی میخواد روش بذارن طراح مهندس دکتر
با دیدن سوالات آزمون مهندسی فکر کردم شرکت در این آزمون می تونه مجالی برای تقویت این زبان مشترک باشه
 
می پسندم 0
    
نمی پسندم 0

راه های ارتباطی:
اینستاگرام | کانال تلگرام | فیس بوک | تماس با ما