لی بروم طراحی محصول و طراح داخلی، متولد بیرمنگام در سال 1975 است. وی تا کنون طراحی بیش از 40 فروشگاه و رستوران را انجام داده و برنده بیش از 20 جایزه بین المللی از جمله جایزه معروف ELLE Decoration British Design Award در طراحی داخلی است. طرح های او در مجلات دکوراسیون داخلی 

نگاهی گذرا به زندگی لی بروم ما را دچار این تردید می کند که آیا تغییر مسیرهای ناگهانی در زندگی و از این شاخه به آن شاخه پریدن ها کار اشتباهی ست و یا بر عکس می تواند در پیدا کردن مسیر صحیح زندگی بسیار مفید و موثر باشد!

"لی بروم" شاید تا خلق اولین مجموعه ی مبلمانش در سال 2007 هرگز فکرش را هم نمی کرد که روزی آثارش در گالری های معتبر دنیا ، در شهرهایی مانند لندن ، پاریس ، میلان و نیویورک به نمایش گذاشته شوند و طرح هایش در مجلات معتبر طراحی مورد ستایش منتقدین و سایر طراحان قرار گیرند. پیشرفت او در مسیر طراحی بسیار سریع و کمی خارج از انتظار و قراردادهای اجتماعی رایج است. اگر قرار بود "لی" به خواسته ی پدر و مادرش تن دهد تا به حال می بایست هنر پیشه ای بنام در صحنه ی تئاتر انگلستان می شد. اما او می خواست خود کارگردانی زندگی اش را به عهده گیرد.

هفت ساله بود که والدینش در مدرسه ی تئاتر نام نویسی اش کردند. از همان سال های اولیه ی آموزش در شوهای تلویزیونی و نمایشنامه های کوتاه، نقش هایی بازی می کرد. در شانزده سالگی به عضویت گروه تئاتر سلطنتی شکسپیر Royal company shakespear در آمد و از آنجایی که شیفته ی طراحی صحنه و لباس بود یک سال بعد از طرف ویوین وست وود Vivienne Westwood (طراح لباس انگلیسی) دعوت به همکاری شد. دعوتی که سرنوشت لی را دگرگون ساخت.

پس از چند جلسه همکاری، لی در استودیوی وست وود ماندگار شد و بعد از شش ماه تلاش و کار با ویوین آن دو اولین و آخرین تجربه ی مشترک شان را در جشنواره ی مد پاریس به نمایش گذاشتند. کار با طراح بنامی چون ویوین چنان هیجان انگیز و پر بار بود که سبب شد "بروم" به راحتی چشم بر سابقه ی ده ساله اش در تئاتر بسته و با نام نویسی در دانشگاه سن مارتینو فصل جدیدی را آغاز نماید. او مصمم بود بررسی و تحقیقاتی بر روی طراحی لباس بانوان انجام دهد. در سن مارتینوبروم با یکی از همکلاسی هایش به نام مکی آوکی Maki Aoki آشنا شد و این آشنایی زمینه ی دوستی و همکاری چند ساله ای میان آنها را پدید آورد. به گفته ی خود بروم«نتیجه ی این همکاری ایده ای پیش بینی نشده و تا حدی هم خنده دار بود!»

آن دو تصمیم می گیرند در سمت طراحان آماتور به بارها و قهوه خانه ها رفته و برای ایجاد تغییر در فضاهای داخلی این گونه مکان ها به صاحبان شان مشاوره دهند. لی با همان طنز همیشگی اش می گوید: «کار چندان سختی نبود، ما به مکان های نه چندان شناخته شده می رفتیم و آنها سفارشات پیش پا افتاده ای به ما می دادند. مثلا از ما می خواستند برای راحتی بیشتر مشتریان بعد از نیمه شب پرده هایی سیاه برایشان طراحی کنیم، نیازی که در مدت کوتاهی به صورت یک مد درآمد و همه گیر شد، دست کم در بارها و مکان های این چنینی!»

لی پس از اتمام دوره ی تحصیلی اش در سن مارتینو در اندیشه ی تأسیس یک برند لباس بود. اما این بار هم اتفاقی دیگر مسیر زندگی او را تغییر داد. توجه و بررسی هایش در زمینه ی طراحی مبلمان با مواد نایلونی او را به سمت طراحی یک مجموعه مبلمان ویژه ی بار با همین ماده سوق داد. پروژه ای که سوژه ی یک سرمایه گذاری هفتصدو پنجاه هزار پوندی برای نوسازی یک بار قدیمی شد.

بروم و آوکی با دریافت وامی شرکت طراحی «مکی لی» Makilee را بنا نهادند. شرکتی که با وجود عمر کوتاهش طراحی نزدیک به سی سالن و مکان عمومی را به پایان رساند وده بار هم موفق به کسب جوایزی در زمینه ی طراحی شد. متاسفانه یا خوشبختانه آوکی در سال 2006 به زادگاهش ژاپن بازگشت. اما بروم با تأسیس شرکتی به نام خودش به طراحی ادامه داد. از پروژه های مهم اش می توان به طراحی داخلی شرکت لاست و کلوپ ولمانت در لندن، طراحی سالن های داخلی استودیوم چلسی و امارات و دفتر اختصاصی آبراهاموویچ درباشگاه چلسی اشاره کرد.

به گفته ی خود لی از آن پس رشد او به عنوان یک طراح مسیر عادی تری به خود گرفت و در سال 2007 اولین مجموعه ی خود را با نام« نئو نتون » Neo neon در نمایشگاه طراحی لندن به نمایش گذاشت. و از آن تاریخ تا به امروز بروم هر سال با طراحی آثاری در کنار سایر طراحان مطرح دنیا به رقابت می پردازد.

از ویژگی های کار بروم توجه به حفظ اشیاء قدیمی و باز سازی و احیای آنهاست. او در سال 2008 در مجموعه ای با نام روگ دیاموند Rough Diamond (الماس های تیز) روشنایی هایی به صورت مبل طراحی کرد که درون قالب قدیمی این مبل ها چراغ های فراوانی نصب شده بود و یا در مجموعه ای دیگر روشنایی نئون را بر روی اسکلت یک صندلی قدیمی مایکل تونت به گونه ای که از فرم صندلی پیروی کند ، قرار داد و صندلی را تبدیل به یک روشنایی نمود.

بروم همواره بین طرح های قدیمی و مدرن در حال دست و پا زدن است. او استاد آفریدن اشیاء مدرنی ست که از دل طرح های کهنه بیرون آمده اند. کافی ست نگاهی به مجموعه میز های سرامیکی او در رنگ های فیروزه ای و سفید بیندازیم. میزهایی که با وجود نقش و قالب قدیمی، فرمی کاملا مدرن و مینیمال دارند.

بروم در سال 2009 مجموعه ای با نام Heritage Boy طراحی کرد. ترکیبی بی نظیر از ظرافت هنر قالی بافی و خلاقیت و نو آوری مدرن گرایانه ی او. مجموعه ای الهام گرفته شده از نقش فرش نائین ایرانی. بروم در مورد این آثار می گوید: «فرش نائین از دیر باز مورد توجه خانواده های انگلیسی بوده و به ندرت می توانید اتاق غذاخوری در خانه های انگلیسی بدون این فرش ایرانی پیدا کنید» او در جای دیگری می گوید« برایم همیشه جالب بود چطور یک محصول شرقی می تواند تا این حد انگلیسی شود!!؟ »

سه شیئی که او با الهام از قالی نائین آفریده به ترتیب Carpetry Sideboard یا بوفه ی قالیچه مانند، Carpetry Pendant یا چراغ معلق قالیچه مانند و Carpetry Console یا همان میز قالیچه مانند هستند. بوفه ی نام برده بوفه ایست با چند کشو که روی آنها و در واقع نمای بیرونی بوفه با قطعاتی از فرش پوشیده شده. به طوری که هنگامی که کشوها بسته هستند فرش یک تکه به نظر می رسد. در چراغ معلق نیز بروم روشنایی استوانه ای شکلی را طراحی کرده که قسمت داخلی آن از فرش پوشیده شده. ایده ای شگفت انگیز و دور از ذهن. چشم ما همیشه عادت به دیدن فرش بر روی زمین دارد ، نه آویزان از سقف! و سر انجام در شیء سوم است که بروم استادی و مهارت خود را در استفاده کردن به جا از نمادها و نشانه ها به رخ می کشد. میزی که سطح بیرونی ساده و یک دست آبی رنگ دارد، در حالی که سطح داخلیش پوشیده از فرش است و یکی از سطوح جانبی میز با انحنایی دلنشین بر روی زمین ادامه می یابد. بروم می گوید «این میز آدم را به یاد قالیچه ی پرنده می اندازد».

بدیهی ست فرش های به کار رفته در این آثار همگی در انگلیس و براساس اندازه و رنگ های موجود در طراحی های بروم تولید می شوند.

طرح های بروم بسیار نو آورانه و متفاوت از چارچوب های رایج در مبلمان است. هر چند به دلیل هزینه ی بالا و روش های تولیدی خاص و پر در سر آثارش به صورت کارگاهی و در اندازه ای محدود تولید می شوند. خود او در مورد شخصیت اش می گوید: «غافلگیر کردن افراد در ذات من است!» و این همان چیزی ست که در آثار وی نیز به راحتی دیده می شود.

لیست جوایز لی بروم در مسابقات طراحی:
Grand Prix Strategies du Design, Best Design & Packaging, Ballantine’s 12 Year Old, 2012
British Design Awards, Designer of the Year Award, 2011
The Independent Top 50 UK Best Bars, No. 9 Nightjar, 2011
British Design Awards, Best Product Design, Carpetry Sideboard 2010
British Design Awards, Best Interior Design, Coquine Bar 2010
Studio East Award for Product Design in association with Westfield Stratford 2010
Brand Ambassador Award for Art and Design for Courvoisier 2010
13th Most Influential person in bar industry, Theme Magazine 2009
Top 25 Most Influential in bar industry, Night magazine 2009
The Independent top 50 UK Best Bars, No. 11 Lost Society, 2009
The Independent top 50 UK Best Bars, No. 50 Arts Theatre Club, 2009
Courvoisier Future 500 Award in association with The Observer 2008
GQ magazine, 100 Best things in the world List, The Valmont club 2007
Theme Award, Best New Bar, Buffalo, 2007
Time Out Bar of the year Award, Lost Society, Clapham, 2006
My Chelsea, Best New Bar Award, Rumi Bar, 2005
Theme Award, Best New Bar, The Lansdowne, 2005
My Hampstead Best Restaurant Award, Mojama 2004
Theme Award, Best Chain Bar Award, Bedouin Bar, 2003
Theme Award, Best New Bar Award, Bedouin Bar, 2003

وب سایت رسمی لی بروم: http://www.leebroom.com