در مدل سازی محصولات صنعتی به طور کلی دو مورد را می توان مد نظر قرار داد، یکی تکنیک ساخت و ابزار و مواد مورد استفاده می باشد و دیگر درک فرم، حجم، تناسبات و رعایت قوانین و محدودیت های محصول مورد نظر، که مورد دوم البته به ابزار و روش ساخت چندان متکی نبوده و در تمام روش ها کما بیش ثابت است.

تا پیش از شروع ساخت مدل و درگیر مباحث تکنیکی شدن، نخست باید به آنالیز سطوح و فرم ها پرداخت که در این فرایند ابعاد و تناسبات پکیج نیز دخیل هستند. طراح بر اساس این درک، نقشه ای در مقیاس واقعی ترسیم می کند و پس از آن ساخت مدل آغاز می شود. گاه پیش از ساخت مدل یک پیش ماکت نیز به منظور درک بهتر و رفع برخی اشتباهات و ایرادات احتمالی ساخته می شود.

در کشیدن این نقشه ی یک به یک (تصویر 5 و 6) که روی کاغذ شطرنجی و با نوار چسب مشکی رنگ ترسیم می گردد، ابتدا بر اساس اطلاعات Package یک سری از جایگذاری ها و محدودیت ها مشخص می شود. این جایگذاری ها کمک به مشخص کردن محل اجزا و شاید به نوعی مهار کردن اسکچ در ذهن طراح می باشد. با اینکار برخی از خطوط مهم اسکچ بر روی Package منطبق شده و بر اساس آن ها سایر خطوط و احجام با توجه به تناسبات اسکچ بر روی نقشه منتقل می گردند.

آنچه در درک فرم و حجم محصول اهمیت دارد توانایی تصور حجم کلی فاقد فیلت و تفکیک سطوح مختلف از یکدیگر بر اساس محل تقاطع آنهاست. البته لازم به ذکر است که این تفکیک کردن تا حدی (هرچند کم) تابع تکنیک ساخت نیز می باشد و بستگی به محدودیت ها و اصول تعریف شده ی کار با مواد، ابزار یا نرم افزار های مورد استفاده دارد.

هنگامی که بحث از روش و تکنیک های ساخت می شود، در مدل سازی Clay ابزاری به نام Rake (تصویر 7) جهت برداشتن و کندن نیاز است. علاوه بر این لیسه های مختلف slick (تصویر 8) نیز جهت فرم دادن به صفحات مورد استفاده قرار می گیرند. این لیسه ها از جنس فنر بوده که در ضخامت های مختلف و قابلیت انعطاف متفاوت، با لبه های صاف، قوس دار و دندانه دار موجود می باشند. همچنین دسته ای وسایل اندازه گیری و علامت گذاری شامل کولیست پایه دار (تصویر 9)، شابلون های از جنس پلکسی به شکل کمان و یا منحنی(تصویر 10)، شابلون شانه ای (تصویر 11)، نخ ماهیگیری، لاک غلط گیر یا رنگ و... قابل استفاده است.

برای شروع ساختن مدل ابتدا به یک Base خط کشی شده مطابق همان خط کشی ها و مختصات نقشه نیاز داریم (تصویر 12) با فواصل mm100 که طراز و کاملاً صاف باشد نیاز است. روی این Base یک Structure فلزی، چوبی یا ترکیبی ساخته می شود (تصویر 13) که وظیفه ی تحمل وزن گل و استحکام مدل را بر عهده دارد، این Structure سپس با یونولیت پوشانده شده (تصویر 14) تا حجم آن نزدیک به حجم نهایی مدل شود (البته حدود mm 20 داخل تر از سطح نهایی) و به منظور جلوگیری از ترکیب گل و یونولیت که باعث کاهش کیفیت گل می شود روی یونولیت لایه ای از چسب چوب کشیده می شود. سپس بارگذاری گل یا loading آغاز می گردد (تصویر 15). در مرحله ی بعدی پس از مشخص کردن نقاطی از روی نقشه Tape بر روی مدل فرم کلی تراشیده شده و صفحات اصلی، بزرگ و پایه ای که به نوعی صفحات دیگر تابع فرم این صفحات می باشند ساخته می شود(تصویر 16) تا با برش زدن این صفحات اصلی و یا استفاده از لبه های آن ها صفحات تابع شکل گیرند.

روند ساختن هر صفحه بدین صورت می باشد که نخست باید نقاطی مشخص از آن صفحه از روی نقشه و یا با توجه به صفحات کناری مشخص گردد، سپس فرم لبه های صفحه و پس از آن مقاطع یا section طولی و عرضی به شکل تار و پود به وسیله ی فشار دادن شابلون های پلکسی مناسب موجود یا ساخته شده بر اساس tape در محل هر مقطع و لبه مشخص و علامت گذاری می شود. روی اثر این مقاطع و لبه ها لایه ای از لاک غلط گیر کشیده می شود تا در حین کشیدن لیسه سطح گود نشده و section از بین نرود. (تصویر 17 و 18)

هنگامی که تمامی صفحات به اتمام رسیدند (تصویر 19)، نوبت به اعمال برش ها، افزودن جزئیات و فیلت زدن لبه های احجام می رسد. در اجرای سطوح کوچک از wire استفاده می شود (تصویر 20). پس از آن مدل به وسیله ی لیسه های نازک و ظریف اصطلاحاً Finish شده تا ایرادات جزئی آن گرفته شود و سطوح کاملاً صاف و صیقلی شوند. برای اطمینان از کیفیت سطوح روی آنها را با برچسب های مخصوصdionac یا فویل پوشانده و بازتاب های آن را بررسی می کنند (تصویر 21 و 22).

در پروسه ی مدل سازی لازم به ذکر است که نه این نقشه و نه حتی اسکچ نهایی شده نیستند، گاه فرمی که نهایتاً بر روی مدل و بر اساس این دو به وجود می آید مناسب نبوده و ناپخته به نظر می رسد، در این حالت معمولا طراح با مشورت مدل ساز دست به اصلاح و اعمال تغییرات در اسکچ در عین وفادار ماندن با کلیت و اصل فرم می زند و به تبعیت از آن نقشه و مدل تغییر می کنند.

این حالت گاه در اثر تفاوت های تناسبات بین اسکچ و Package ایجاد می شود. به طور مثال ممکن است فرمی با ابعاد و انحنانی خاص ابتدا در اسکچ زیبا باشد، ولی پس از آنکه در ابعاد Package جای می گیرد و به اجبار تغییر می کند دیگر زیبایی خود را از دست می دهد و یا با سایر قسمت ها ناهماهنگ می شود.

دانشجویان عضو تیم مدل سازی: زهرا حسینی، فاطمه صفی خانی، لیلا انسانیت و سیاوش جعفری جوزانی (عضو سابق تیم: خانم اکرم سلطانی)

زمان بندی این پروژه تا به این مرحله به شرح زیر می باشد:
شروع ساخت structure /base در تاریخ 16 آذر 1389
پایان ساخت structure /base در تاریخ 4 دی 1389
پایان نقشه و فرم دادن یونولیت 13 دی 1389
پایان loading در تاریخ 15 دی 1389
شروع اعمال جزییات 31 اردیبهشت 1390
پایان فرم دادن 2 خرداد 1390
شروع finishing در تاریخ 8 خرداد 1390