طراحی صنعتی ایرانی

متین جان
جزوه ارگونومی آقای ن
مبانی آقای م
متن بدون شرح

من زیر بار این یکی مورد نمیرم.باور کنید تبلیغه.تجربه بچه های دیگه می تونه کافی باشه.همین جا بحثشو باز می کنیم تا بدونیم چکار کنیم.قرار نیست همه بتونن توی کلاسها شرکت کنن.
در ضمن اگر کلاسهاشون هم مثل آزمونهای آزمایشیشون باشه فقط بابت دلگرمی خوبه...نه بیشتر!
من موافقم با کلاس رفتن و قوی کردن مهارتها...ولی اگر اینجوری تبلیغ بشه بزودی واقعیت پیدا می کنه و قبولی منحصر می شه به کلاسها و تایید عده به خصوصی.

اساتیدی که دارند این کار رو می کنند قابل تحسینند. ولی چاره کار برای اینکه تعلیم و تعلم انحصاری نشه، اینه که همه به صورت شبکه تجربیاتشون رو به هم منتقل کنند.

آقای سلطانی هر چند سال یکبار بر اساس شیت بندی بعضی از استادای بعضی از آموزشگاه ها (که شیت هاشون منحصر به خود همون استاد هست) بچه ها با رتبه نه چندان خوب تو کنکور عملی قبول میشن.حالا اینکه متد شون خوبه یا نه رو نمیدونم.
اما اینکه چرا استادا یه نوع شیت بندیو به بچه هاشون پیشنهاد میکنن که همه همون یجور تو کنکورشون انجام میدن و هدفشون استادا از این کار چیه رو نمیدونم.(امضا هست یا نه -الله و اعلم)
یادم نمیاد ما تو کلاس های طراحی یا راندوی دانشگاه هممون مثل هم شیت بسته باشیم نمره بر اساس خلاقیت بود نه شبیه استاد کار کردن.
ولی این گفته شنیده میشه که بعضی از استادایی که شیت های کنکور عملیو تایید میکنن بر اساس اسم استاد نمره میدن (چون شیت بندی که استادای اموزشگاه ها یا جاهای ذیگه یاد میدن امضای خود استاده)
یکی از اساتید ما که جز افرادی که نمره کنکور عملی میده با یکی از اساتید همین آموزشگاه ها کلا مشکل داشت میگفت من به هر کی که بر اساس استاد... شیت ببنده حالا خوب یا بد نمره صفر میدم؟
کلا غرض ورزی هم چاشنه ی نمره دادن استادای کنکور عملی هست.
البته باز بگم واقعا کار استاد ها و بچه هایی که قبول شدن تحسین بر انگیزه مطمعنا