ارسال کننده: فرزاد برخورداری جاشکی
تاریخ ارسال: 1387/9/26

 لوگان نیامده لباس عوض کرد

مدت زمان طولانی ای نگذشته است که خودروی رنو لوگان بر مبنای خودرویی مردمی مانند پیکان، با هدف عرضه وسیله نقلیه ای با قیمتی متعادل زیر ده میلیون تومان به بازار آمده و چشمان مردم کم کم داشت به فرم خاص بدنه این تازه نوظهور کمیاب عادت می کرد. تعداد کم فروخته شده به آن دسته ای از خریداران خوش اقبالی که به صورت قرعه کشی این خودروی کارآمد را ابتیاع کردند، رفته رفته امتحان خود را پس می دادند و این خودرو داشت جایگاه خود را در بازار زیر پانزده میلیونی باز می کرد که به یک باره تولید نیم بند آن که این همه برای عرضه آن تبلیغات وسیع شده بود متوقف شد و داغ سواری دادن را به دل مردم حواله به دست و پیش خرید کرده آن گذاشت.

همواره از طرق مختلف اطلاع پیدا می کردیم که دلیل توقف تولید، گاه به شرکت مادر (رنو پارس) مربوط می شود، گاه علت آن عدم کیفیت تولید قطعه سازان و نگرفتن گواهی کیفیت از شرکت رنو بوده، و در آخرین خبرها هم آگاه شدیم که علت چیزی نیست، به غیر از تقاضای شرکت های سازنده برای گران تر شدن این خودرو؛ زیرا طبق ادعای شرکت های سازنده، هزینه های تولید بر قیمت نهایی آن می چربد و...

بعد از آن متوجه شدیم که این خودرو، به اتهام کمبود زیبایی، و مورد پسند نبودن طیف مخاطبین خریدار، محکوم شده است، و طبق معمول پس از بیانه های مختلف مسئولین، زیر تیغ جراحی پلاستیک متخصصین قرار گرفته و ماحصل نهایی این عمل، خودرویی است که این بار با علامت و مدال سایپا، به اصطلاح Iranized شده و تصاویر آن را پیش رو دارید.

لوگان - سایپا

طبق معمول مراکز تحقیقات خودروسازان وطنی، تغییر شکل بر روی جلو، و عقب این خودرو اعمال شده که طی یک روز پاییزی، با دعوت تنی چند از دست اندرکاران و نویسندگان خودرویی کشور، مراسم رونمایی کوچکی در محل کارخانه سایپا برگذار شد، و چند دستگاه رنو لوگان، یا به عبارتی بهتر سایپا تندر، در تیپ های 1، بار رنگ نقره ای، و تیپ 2 با بدنه ای سراسر سفید، خودنمایی می کرد.

در نمای عقب، طراحان تمام تلاش خود را کرده بودند که شکل ساده و حالت بلند و عمودی صندوق بار را (که با خالی بودن سطح وسیع بین دو چراغ آن، این حس نیز تشدید می شد)، به وسیله اضافه کردن چراغ های خطر دیگری بر روی صندوق بار، همچنین اتصال این دو چراغ توسط قطعه ای استیل در بالای جای پلاک، که آن نیز به نوبه خود از سپر عقب به این منطقه منتقل شده بود، حس خالی بودن و سکوت بین چراغ ها را بشکنند و آن را پوشش دهند. همان گونه که ملاحظه می کنید، نتیجه کار هم بد از آب در نیامده و کوتاه کردن زیر چراغ ها، در ناحیه محل تماس آن با سپر توسط قطعه اضافی پلاستیکی، توانسته که به خوبی حالت عمودی بصری پشت این خودرو را کاهش دهد. اما با انجام این کارها، خاطره انعکاس تیرهای چراغ برق خیابان ها و خطوط ممتد آسفالت در پانل عمودی درب صندوق بار، که هوشمندانه توسط تیم طراحی رنو، در لوگان نسل اول به خوبی اعمال شده بود (بالأخص در رنگ های تیره این اثر بهتر دیده می شد) نیز حذف شده است.

تغییر دیگری هم در سپر خودرو به وجود آمده که همانا قرار گیری چراغ مه شکن عقب Fog Lump، در میانه سپر عقب، همچنین ایجاد یک لبه پله ای لوزی شکل در زیر سپر بوده که نتیجه کار هم بد از آب در نیامده است. لیکن سوالی که برای ما پیش آمده این است که چرا در خودرویی مانند پراید 132، جای پلاک عقب، از صندوق بار به سپر انتقال یافته است و به عنوان یک تغییر در بدنه معرفی شده، ولی در اینجا این بار اوضاع به کلی تغییر کرده و جای پلاک از سپر، به صندوق بار تغییر مکان داده است؟ آیا تنها ملاکی که می توانیم برای تغییر در امر طراحی داشته باشیم، جابجایی محل پلاک است؟

از سوی دیگر کیفیت بد قطعه استیل مابین دو چراغ در وهله اول چشمان ناظران را به خود جلب می کرد. همچنین شباهت قرارگیری چیدمان چراغ های عقب این خودرو، خواسته و ناخواسته انسان را به یاد عقب خودروهای بی ام و می انداخت که به نظر بنده بد نیست که رفته رفته خودروسازان، حداقل در کارهای تحقیقاتی خود به دنبال هویت برای برند خاص تجاری خویش باشند. ضمن اینکه شاید گزینه بهتری به جای قرارگیری چراغ مه شکن عقب در میانه سپر وجود داشت، و شاید این قطعه می توانست جای خود را در مجموعه چراغ های خطر عقب پیدا کند. 

سایپا تندر

در نهایت، با در نظر گرفتن مدت زمان محدود 2 ماه، برای Face lift این خودرو، در نمای عقب نمره قبولی را خواهد گرفت که البته این نظر شخصی نگارنده است. اما در تیپ 2 عرضه شده به رنگ سفید در این نمایش، رنگ شدن قطعه مشکی رنگ سپر با رنگ سفید، از زیبایی بصری آن کاسته بود و وجود این قطعه مشکی رنگ سپر، می تواند به زیبایی و کنتراست در این خودرو کمک کند و آن را کمی کشیده تر به نظر بیاورد.

ما امید داریم که با در نظر گرفتن این مطلب، که قطعات نصب شده خودروهای به نمایش درآمده از نوع پروتوتایپ بوده اند و اگر بنا شود که این خودرو با تغییرات اعمال شده عرضه شود، قطعات آن بالاخص در قطعه زه استیل عقب در گونه تولید انبوه آن، با کیفیت بهتری عرضه شوند.

در نمای کنار این خودرو، تغییرات تنها شامل پهن شدن نوارهای زهوار کنار درب ها می شود که بازهم در صورت عرضه آن با کیفیت بالاتر، حرکتی معقول به حساب آمده و نسبت به گونه قبلی آن که این قطعه مانند مداد باریک بود، در کل شکیل تر شده است و همچنین با قطعات پهن مشکی سپر جلو و عقب، هارمونی بهتری دارد. اما اگر از قطعات استیل در نمای عقب استفاده شده است، بد نبود که نواری استیل زهوار مانند، در بالای این قطعه نیز اضافه می شد که با وجود این عنصر، که باعث افزایش حس تجملی در یک خودرو می شود، به صورت یکدست در جای جای بدنه کار می شد، و هارمونی بهتری به بیننده القاء می کرد.

و اما در مورد جلوی این خودرو، تغییراتی در ناحیه گریل، ورودی هوای رادیاتور اعمال شده که ظاهر این خودرو را خیلی شبیه به اپل آسترای مدل 1993 کرده است. خطوط حالت نرم تری Stream Line پیدا کرده اند. در نهایت، کاسه چراغ های خودرو، مانند خودروهای جدید از مجموعه ای لنزها، با ابعاد مختلف تشکیل شده، که توسط یک حباب بلوری شفاف، پوشانده شده است. در اینجا هم جا داشت که طراحان به جای استفاده از یک قالب، برای ساخت کاسه چراغ، از چند قالب مختلف استفاده می کردند و پیرامون اطراف جلوی این لنزها، با رنگ دیگری تفکیک می شد (مانند لنز دوربین های عکاسی) و جلوه حرفه ای تری از مجموعه چراغ های یک خودرو را به نمایش در می آوردند.

باز هم عدم وجود قطعات کرومی و استیل در جلو پنجره و گریل، حس متفاوتی را نسبت به عقب خودرو به نمایش می گذارد که جا دارد در این خصوص هم چاره ای اندیشیده می شد.

در کل می توان گفت که تغییرات در جلوی لوگان فیس لیفت شده توسط سایپا، هرچند که هویتی متفاوت و نوین را نسبت به گونه پایه لوگان به نمایش درمی آورد، اما زیبایی لوگان اصلی در جلو پنجره بیشتر است و خطوط طراحی آن هم از نظر ترکیب بندی و استایل، جدید تر از گونه تغییر شکل داده شده است.

 

باز هم این نکته حائز اهمیت است که در مدلی که سپر جلوی آن در ناحیه بالا به رنگ مشکی است، تناسبات بصری بهتر است و فرم کلی زیبا تر دیده می شود، ضمن اینکه هزینه ساخت پایین تری را نیز دارد.

کار فوق، با همکاری مرکز تحقیقات سایپا و بخش طراحی رنو فرانسه به صورت مشترک، طی مدت زمان محدود دو ماه طراحی و نمونه سازی شده است که از نظر زمانی برای مراکز تحقیقاتی یک رکورد بحساب می آید و جای تقدیر فراوان دارد. اما جا دارد که با نظر سنجی علمی و صحیح در میان اهل فن و مردم، اقدام به طراحی و تغییر چهره خودرو ها کنند و اگر از پتانسل بالقوه طراحان فارغ التحصیل و در حال تحصیل دانشگاه های کشور در رشته طراحی صنعتی هم استفاده می شد، احتمالاً نتیجه کار به دلیل کثرت ایده ها و خلاقیت ها، بهتر از این نمونه ها می گردید.

با اطلاعاتی که ما از منابع مطلع، اطلاع کسب کرده ایم، شرکت ایران خودرو هم به نوبه خود، تصمیم دارد که خودروی لوگان را به زودی با آخرین تغییرات کارخانه رنو و داچیا تولید کند، که نمونه به نمایش گذاشته شده آن، دارای طراحی معقول تر و زیباتری نسبت به گونه فیس لیفت شده سایپا و بالاخص در نمای جلوی آن دارد.

گویا این دو رقیب طی اقدامی تصمیم دارند که خودروی لوگان را با ظاهری متفاوت به دست مشتری برسانند و اگر هردو این خودرو را با یک قیمت عرضه کنند، تنها سلیقه مشتری نسبت به طرح ظاهری و خدمات پس از فروش برتر هرکدام، دلیلی برای به دست آوردن بازار بیشتر این خودرو خواهد شد. تا آمدن این خودرو، و رقیب هم سنگ آن از ایران خودرو، چشم به راه خواهیم ماند و تصمیم نهایی را به شما واگذار خواهیم کرد.

منبع: خودروی امروز - فرزاد برخورداری



تهیه شده در: http://www.newdesign.ir/content/?id=421&rnd=6335