تاریخ: 1389/04/21
تعداد بازديد : 6151

پس از سقوط رژیم فرانکو در سال 1975 در سراسر اسپانیا توسعه ی چشمگیری در فرهنگ آغاز شد. فعالیت در طیف وسیعی از زمینه های هنری همچون ادبیات، تئاتر، فیلم، مد، موسیقی و همچنین طراحی، با رشد سریع و پیشرفت بی همتایی رو به رو شد. این انفجار فرهنگی رقابت سنتی بین مادرید و بارسلونا را رونق بخشید که در سایر شهرهای اسپانیا نیز همچون والنسیا و بیلبائو شور و شوق زیادی به پا نمود.

عامل دیگر پیشرفت، ساختار اقتصادی اسپانیا بود که شبیه ساختار اقتصادی شمال ایتالیا بود. تعداد زیادی از تجار و صنعت گران با راه اندازی کارگاه ها و با از سرگیری و یادآوری روند سنتی گذشته، باردیگر فرهنگ طراحی گرای اسپانیا را شکل بخشیدند.

طراحی صنعتی در اسپانیا با تأسیس انجمن طراحان ADIFAD در سال 1960 آغاز شد. یکی از افراد دخیل در تنظیم نام سازمان André Ricard بود، که او را شاهزاده ی طراحی اسپانیایی می نامیدند.

در سال 1956 آندره ریکارد و ریموند لووی یکدیگر را در امریکا ملاقات کردند و تصمیم گرفتند سنت طراحی اسپانیایی را که طی ده ها سال شکل گرفته بود بر اساس شیوه های طراحی سوتساس در ایتالیا بازنمایی کنند.

Andre Ricard

با تأسیس مرکز طراحی بارسلونا (BCD) در سال 1976، اقتصاد اسپانیا بیش از پیش طراحی صنعتی را پذیرفت. تا اواخر دهه ی 1970 طراحی صنعتی به طور گسترده توسط اصول طراحی خوب (Good design) کنترل می شد، همچنین برای مدتی طولانی دانشکده ی اولم (ULM) و کمپانی براون عامل اصلی تعیین کننده ی شکل ظاهری در طراحی محصولات اسپانیا بودند.

در آغاز دهه ی 1980 نفوذ فرهنگی قوی در ایتالیا منجر به ظهور جنبش vanguardia گردید.

برگزاری نمایشگاه قدرتمند Arteder با هدف برشمردن ویژگی های نئومدرنیسم (neomodernist traits) در شهر بیلبائو، ارتباط بی مثال هنر و طراحی را برای همه ی بازدید کنندگان خود به نمایش گذاشت.

همچنین در نمایشگاه مبلمان شهر کلن آلمان که در سال 1987 برگزار شد، طراحان اسپانیایی با مقیاس وسیعی از تولیدات در حوزه ی مبلمان در این نمایشگاه حضور یافتند و این اولین تجربه ی گروهی نمایش محصولات طراحان اسپانیایی بود. از این زمان به بعد بود که صاحبان صنعت اسپانیا طراحان صنعتی را استخدام می نمودند و از آن ها استقبال چشم گیری می نمودند و برای تثبیت جای پای خود در بازار بین المللی اروپا، پیچیده ترین اصول بازاریابی، آخرین فناوری ها و بیشترین سرمایه گذاری برای تقویت بخش طراحی خود را به کار می گرفتند.

برگزاری بازی های المپیک سال 1992 در بارسلونا، به شدت باعث رونق طراحی صنعتی واقعی در اسپانیا شد.

طراحی ساختمان ها و فضاهای جدید، ابتکارات بی نظیر در حوزه ی مبلمان شهری، مغازه ها و رستوران ها و آثار گرافیک محیطی و محصولات تبلیغاتی، بی اغراق بارسلونا را به پر جنب و جوش ترین مرکز طراحی اروپا تبدیل نمود.

خانه ی چاپ و نشر Gustavo Gili با تولید و انتشار حجم انبوهی از کتاب های مورد نیاز در بخش هنر، طراحی و معماری نفوذ ویژه ای بر کشورهای اسپانیایی زبان همچون آمریکای لاتین بر جای گذاشت. همچنین طراحی جدید اسپانیا، طراحی ایتالیایی را که مدت ها تحت تأثیر آن قرار داشت کنار گذاشت و با انتشار مجلات گوناگون و تبلیغات وسیع در این کشور، خودرا به عنوان پلات فرم اصلی در حوزه های هنر، معماری اخلی، گرافیک، مد، طراحی محصولات و... معرفی نمود.

مشهورترین طراحان اسپانیایی عبارتند از:
Ramon Benedito
Pepe Cortes
Javier Mariscal

Jorge Pensi
Oscar Tusquet
Lluis Clotet

تعدادی از افرادی که به عنوان نسل جدید طراحی اسپانیایی شناخته می شوند نیز به شرح زیر هستند:
Martin Azua
Anna Bujons
Curro Claret
Emili Padrosَ

از شرکت های معتبر و بسیار مشهور طراحی اسپانیا می توان Torres & Torres و Ana mir را نام برد. همچنین نمایشگاه دوسالانه ی Primavera del diseno که در بارسلونا دایر می گردد به محلی بین المللی برای اجتماع طراحان تبدیل شده است.

در نهایت برای اشاره به مهم ترین اتفاقی که در تاریخ طراحی صنعتی اسپانیا به وقوع پیوسته است می توان برگزاری نمایشگاه Deseno industrial de spana در سال 1988 و در مادرید را نام برد که با تبلیغات بسیار گسترده از شهرتی جهانی برخوردار گردید.

منبع انگلیسی:
کتاب Design History، Theory and practice of product Design، نوشته Bernhard E. Burdick
منبع فارسی: http://nodesign.blogfa.com/post-72.aspx

تهیه شده در: https://www.newdesign.ir/content/?id=698&rnd=1529

نظر بازديدکنندگان (9)


مطالب مرتبط:
راه های ارتباطی:
اینستاگرام | کانال تلگرام | فیس بوک | تماس با ما